Bieżący rok będzie stał pod znakiem dużych oszczędności i zapewne nie będzie takiego rozmachu inwestycyjnego finansowanego z budżetu miasta, do jakiego się przyzwyczailiśmy. Jednak pytanie zawarte w tytule dotyczy w większym stopniu planowanych dwóch konkretnych inwestycji realizowanych przez podmioty zewnętrzne. Są to inwestycje, które wywołują skrajne opinie mieszkańców.

Pierwsza z tych inwestycji jest w moim przekonaniu bardzo kontrowersyjna i niepożądana – jest to tzw. elektrociepłownia Kalisz Pomorski, zwana obiegowo spalarnią śmieci. W grudniu ub. roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę na decyzję SKO w Koszalinie dot. tej inwestycji.  W praktyce oznacza to, że nie ma formalnoprawnych przeszkód w realizacji tej inwestycji.

Druga planowana inwestycja to fabryka ogniw fotowoltaicznych – nowoczesny zakład produkujący panele solarne w zaawansowanej technologii. Było to bodajże najbardziej oczekiwane i pożądane wydarzenie ubiegłego roku. Wizja pracy w nowoczesnej fabryce ostrzyła apetyt na zatrudnienie niejednej osobie bezrobotnej. Niestety skończyło się na skonkretyzowaniu planów na papierze i wytyczeniu działek w strefie ekonomicznej przy ul. Przemysłowej.

Planowana inwestycja fotowoltaiczna była w ub. roku częstym tematem rozmów mieszkańców. Przedłużająca się zwłoka w rozpoczęciu inwestycji zaczęła wzbudzać zaniepokojenie. Na stronie urzędowej ktoś zadał nawet pytanie o przyszłość tego pomysłu (pytanie 211). Burmistrz nie potwierdził informacji o wycofaniu inwestora. W ostatnim czasie nasiliły się jednak plotki mówiące o klapnięciu tej inwestycji. Na ostatniej sesji rady miejskiej w dniu 28.01.2016 r. zadałem pytanie burmistrzowi czy może potwierdzić informacje o wycofaniu się inwestora fabryki ogniw fotowaltaicznych. Padła odpowiedź, że zaistniały poważne komplikacje (w tym chyba rodzinne) i z tego powodu cały proces przystopował, ale  jakaś szansa rzekomo jeszcze istnieje.

W moim osobistym odczuciu odpowiedź burmistrza nie tchnęła optymizmem i może oznaczać zminimalizowanie szans na powstanie tej fabryki do poziomu zbliżonego do zera. I szkoda, bo jak większość mieszkańców bardzo kibicowałem temu pomysłowi.

Przypomnę, że pomysł tej inwestycji ujrzał światło dzienne na ostatniej sesji rady miejskiej poprzedniej kadencji, czyli tuż przed wyborami samorządowymi. Niektórzy twierdzili, że burmistrz wyciągnął sprytnie inwestora w odpowiednim momencie jak iluzjonista królika z kapelusza. Czy była to typowa kiełbasa wyborcza? Trudno odpowiedzieć. Nie znam żadnych szczegółów prowadzonych rozmów więc nie będę rozwijał tego wątku.

Chciałbym jednak zwrócić uwagę na problematykę inwestycji w naszym mieście w szerszym kontekście. Otóż należy stwierdzić, że poszukiwanie i przyciąganie inwestorów w naszym mieście jest jedną wielką porażką. Od kilku lat funkcjonuje tzw. specjalna strefa ekonomiczna i niestety jak na razie wiatr hula w polu.

Czy naprawdę jesteśmy tak mało atrakcyjnym terenem inwestycyjnym, czy może jakieś inne fatum ciąży nad gminą? W 2007 r. gmina Kalisz Pomorski otrzymała prestiżowy tytuł Fair Play „Certyfikowana Lokalizacja Inwestycji”. W związku z tym odpowiedź na pierwszą część pytania nasuwa się automatycznie – jeżeli poważna instytucja certyfikująca oceniła bardzo pozytywnie nasze tereny dla potencjalnych inwestycji to stopień atrakcyjności dla inwestorów nie jest chyba niski. A więc dlaczego inwestorzy nie walą drzwiami i oknami?

Kaliska podstrefa Słupskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej powstała w 2012 r. Był to z pewnością bardzo dobry pomysł na przyciągnięcie inwestorów i tworzenie nowych miejsc pracy. Niestety jak do tej pory nieskuteczny. W ub. roku powołano nawet w urzędzie pełnomocnika ds inwestycji. Może to świadczyć o jakiejś większej determinacji władzy do aktywnego pozyskiwania inwestorów. Społeczeństwo jednak czeka cały czas na wymierne efekty.

Wydaje mi się, że większość nagród i tytułów jakie gmina Kalisz Pomorski otrzymała w ub. 10-leciu była mocno związana z magicznym wskaźnikiem pod nazwą dochód gminy w przeliczeniu na 1 mieszkańca. Zaliczaliśmy się do najbogatszych gmin w Polsce (w wysokości dochodu na 1 mieszkańca). Podatki poligonowe były (i jeszcze są) najważniejszym źródłem dochodów gminy, bonusem o jakim inni mogli tylko pomarzyć. Niestety w tym okresie nigdy nie udało się skutecznie zwalczyć plagi społecznej jaką jest bezrobocie.

W rzeczonym okresie upadły dwa poważne zakłady pracy (Styropol i Anwit) a fabryka kabli zmieniła zamiary i ulokowała się w Drawsku Pom. Czarnym scenariuszem na rok bieżący może być faktyczne wycofanie się fotowoltaiki i rozpoczęcie budowy spalarni.

W kilku gminach ościennych, które nie posiadają ani stref ekonomicznych ani również certyfikowanych lokalizacji udaje się efektywnie pozyskiwać inwestorów. Zaliczyć można do takich gmin Drawsko Pomorskie, Złocieniec i Mirosławiec. I jeżeli dwa pierwsze ośrodki miejskie są dużo większe i posiadają większy potencjał to akurat trzeci jest bardzo zbliżony do naszych realiów.

Może warto zacząć czerpać dobre wzorce od dobrych gospodarzy?

Krzysztof  Wiśniewski                                 

 

---